Źyj ekstremalnie!

Od zeszłego piątku na przegubie mojej dłoni noszę opaskę z napisem Żyj ekstremalnie, która jest pamiątką po odbytej przeze mnie drodze krzyżowej do Jadowa. Odcinek gdzieś około 50 km należało pokonać samotnie i w milczeniu. Najbardziej dokuczliwą jednak rzeczą było panujące zimno i brak możliwości oparcia głowy choćby na kamieniu, ale generalnie trud się opłacił. Świadomość własnej grzeszności pozwoliła mi przeznaczyć trud wędrowania w intencji dusz czyścowych, by jak najszybciej mogły ujrzeć chwałę Pana. Jeśli człowiek jest zdolny odmówić sobie ciepłego łóżka to wtedy łatwiej jest mu stawiać czoło pokusom i okazjom do grzechu. Niestety współczesny człowiek najczęściej nie dostrzega potrzeby odmawiania sobie czegokolwiek dlatego chwieje się jak trzcina na wietrze i upada pod byle jakim ciężarem. Dla mnie kończący się okres wielkiego postu dodatkowo był okazją do powstrzymania się od jakiegokolwiek alkoholu i od dogadzania swojemu podniebieniu, by móc tym samym doświadczyć głębi Świąt Zmartwychwstania Pańskiego najważniejszych dla każdego chrześcijanina. W tym miejscu pragnę życzyć sobie i każdemu z nas byśmy byli zdolni patrzeć w głąb siebie i żyli pełnią życia, aby potem nie żałować, że życie przeciekło nam przez palce i nic żeśmy nie zrobili, aby to zmienić.