Ponowne memento mori.

Cała Polska i nie tylko, żyła swojego czasu sprawą arcybiskupa Józefa Wesołowskiego i oto znalazła ona swój niespodziewany finał. Zapewne nikt się nie spodziewał, że zamiast rozliczenia przed ziemskim sądem, czeka go spotkanie z kimś dużo ważniejszym i to tak niespodziewanie. Przypomniały mi się w tym momencie słowa samego Jezusa z przypowieści o Pannach roztropnych i nierozsądnych: "czuwajcie, bo nie znacie dnia ani godziny". Jak byłoby dobrze, gdyby każdy z nas miałby szansę przygotować się do tej najważniejszej podróży i może jeszcze zdążyć "skoczyć do pralni", by oczyścić się z brudów, które czepiają się do człowieka przez całe jego życie. Niestety nie każdemu będzie to dane, więc może na wszelki wypadek warto żyć przyzwoicie, by potem nie trafić tam, gdzie temperatura może być wyższa, niż obecnie na dworze, chociaż panują tropiki. Co do arcybiskupa Wesołowskiego mogę tylko posłużyć się kolejnym bardzo znanym cytatem z Biblii "Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni", który wyraźnie nakazuje powstrzymać się od ferowania pochopnych wyroków. Wiem tylko jedno, o czym przekonał się każdy z nas, że bardzo trudno jest walczyć z pokusami, a czasami wręcz jest to niemożliwe. Szczęśliwi ci, którzy nie doświadczają, aż takich pokus, albo jeśli już, umieją stawić im czoła. Ja na przykład mam słabość do słodyczy, może nie ekstremalną, ale jednak. Pisząc te słowa jestem obecnie piąty dzień na głodówce, a przedtem obiecałam sobie solennie, że zmienię pewne nawyki żywieniowe, ale czy uda mi się wprowadzić to w życie, czas pokaże. W przypadku zmarłego arcybiskupa uważam, że źle się stało, że nie poprosił o pomoc profesjonalistów, którzy pomogliby mu uporać się z tym strasznym zniewoleniem. Może to pycha sprawiła, że tego nie zrobił, licząc, że jak zechce, to sam sobie poradzi. Niestety czasami jest to niemożliwe, w końcu jesteśmy tylko słabymi ludźmi, którzy upadają czasami nawet na prostej drodze.